Guitar Hero III: Legends of Rock نقد بازی

نقاط قوت : جذابیت بازی - حالت شبکه و دو نفره جالب - وجود موزیکهای واقعی منتخب - گیم پلی بی نقص
نقاط ضعف : استفاده زیاد از بازی برای تبلیغات شرکتهای دیگر - سختی بیش از حد بازی در حالت حرفه ای
 
 
این بازی را میتوان یک زنگ تفریح دانست. یک کنسرت Rock & Roll که گیتاریست آن شما هستید. بازی از لحاظ جذابیت و اعتیاد آور بودن در حد بالایی قرار دارد.

نقاط قوت : جذابیت بازی - حالت شبکه و دو نفره جالب - وجود موزیکهای واقعی منتخب - گیم پلی بی نقص
نقاط ضعف : استفاده زیاد از بازی برای تبلیغات شرکتهای دیگر - سختی بیش از حد بازی در حالت حرفه ای
 
 
این بازی را میتوان یک زنگ تفریح دانست. یک کنسرت Rock & Roll که گیتاریست آن شما هستید. بازی از لحاظ جذابیت و اعتیاد آور بودن در حد بالایی قرار دارد.

بازی به این صورت است که شما پس از انتخاب گیتاریست خود و گیتار الکتریک دلخواه خود وارد کنسرتهای محلی در حیاط پشتی خانه میشوید. سپس با موفقیت در کنسرتهای خود ارتقاع کلاس پیدا میکنید و نهایتاً به کنسرتهای بزرگ و با شکوه میرسید. وظیفه شما به ظاهر بسیار ساده است. شما باید با کنترل و تسلط روی دکمه های تعیین شده برای هر فرت(Fret) آکورد گیری کنید. شاید این قضیه در حد صحبت چندان سرگرم کننده نباشد و شما کارهای مهمتری برای انجام دادن داشته باشید. ولی اندکی صبر کنید! به محض این که این بازی را امتحان میکنید میبینید که با یک بازی شبیه سازی عالی سر و کار دارید. تمام ریزه کاریها با دقت پردازش شده است.

حتی فنون ریز در نواختن گیتار الکتریک نیز در بازی گنجانده شده اند و حتی دستگیره ای که در گیتار الکتریک موجب کشیدن صدا میشود در بازی تعبیه شده است. باید گفت که در هنگام بازی احساس یک گیتاریست واقعی به شما دست میدهد و جمعیت حاضر به نسبت کیفیت نواختن شما هیجان زده یا مایوس میشوند. اگر تا حد زیادی خراب کنید حوصله جمعیت سر میرود و باید از اول امتحان کنید. البته بازی یک امتیاز برای شما قائل شده و شما میتوانید با حرکات نمایشی(که البته با زدن چند ((نت)) مهم پشت سر هم بدست می آید) توجه جمعیت را به خود جلب کنید.

باید بدانید که این خصوصیات در نسخه های قبل نیز وجود دارند و در این نسخه اندکی بهینه شده اند. این نسخه دارای گرافیک بسیار بهتر و جزئیات گرافیکی بیشتری نسبت به نسخه های قبل میباشد. طراحی شخصیتها واقعی تر و حرکات آنها طبیعی تر شده است. بازی را میتوانید در حالت دو نفره نیز بازی کنید و در این صورت جند حالت وجود دارد که میتوانید در مقابل هم به مبارزه بپردازید و یا با هم یک آهنگ را بنوازید که یکی باس(Bass) و دیگری لید(Lead) را مینوازد. حالت شبکه بازی نیز بسیار جالب است.

همانطور که همه میدانیم نواختن گیتار الکتریک سخت است و یک بازی که آن را شبیه سازی کند طبیعتاً باید سخت باشد. البته این بازی تنها آکورد گیری را به شما واگذار میکند آن هم با دو دست. در ضمن بازی دارای چهار درجه سختی است که عبارتند از : راحت،متوسط،سخت،حرفه ای که با توجه به مهارت خود آن را انتخاب میکنید. با این همه تسهیل کار باز هم بازی راحت نیست و تازه در می یابید که اشخاصی شبیه گری مور (Gary Moor) چه هنرمندانی هستند.

بازی قسمت تمرینی هم دارد که در آن میتوانید باس یا لید هر قسمت از هر آهنگی که میخواهید یا کل یک آهنگ را تمرین کنید.

در کل میتوان گفت که بازی توانسته اصل مطلب را ادا کند ولی مشکلات جانبی دارد که از آنها میتوان به مشکلاتی که کمابیش در قسمت شبکه بوجود می آیند و استفاده بی رویه شرکت Activision از بازی برای تبلیغات شرکت های دیگر اشاره نمود.